Stwierdzenie, iż architektura towarzyszy człowiekowi niemalże od początków działalności budowlanej, podejmowanej przez ludzkość nie jest ani trochę przesadzone. Już przed naszą erą pojawiały się wzmianki o architekturze, jako dziedzinie nauki. Trzeba przy tym założyć, że architektura w takich właśnie kwestiach analizowana była już znacznie wcześniej. Łatwo zauważyć powiązania pomiędzy zmieniającymi się światopoglądami- wraz z nimi zmieniało się także oblicze architektury. Budowle z różnych epok bardzo się od siebie różnią, dziś możemy je dokładnie analizować i badać dzięki pozostałością, takim jak ruiny, zdjęcia, ryciny. Zachwycamy się budynkami, jakie powstawały całe wieki temu. Nie dowierzamy precyzji, dbałości i staranności. Zwłaszcza, że doskonale zdajemy sobie sprawę z ograniczeń, jakie panowały w tamtych czasach. I mimo naszych zachwytów nad kunsztem i precyzją, nad dbałością i starannością, nad solidnością i pomysłowością, nie potrafimy wyobrazić sobie podobnych budowli we współczesnym świecie. Dlaczego? Bo żyjemy w całkiem odmiennej epoce, dominują wśród nas całkiem inne poglądy- po raz kolejny w historii wraz ze zmianą myślenia zmieniła się i architektura, która towarzyszy człowiekowi od zawsze i będzie towarzyszyć do końca.
