W niewielkiej wiosce położonej na północy Węgier znajduje się zespół ponad stu dwudziestu zabytkowych domostw wzniesionych w tradycyjnym stylu połowieckim. Mimo, że drewniane domy ogień trawił wielokrotnie aż do fundamentów, były one mozolnie odbudowywane przez właścicieli precyzyjnie odtwarzających pierwotne formy budynków. Wszystkie mająpokryte gliną i bielone wapnem ściany w formie muru pruskiego, a od strony ulicy bogato zdobione balkony. Działo się tak mimo wprowadzenia przez Austriaków dotkliwych kar za wznoszenie w tej miejscowości nowych domów drewnianych. Nieustępliwymi budowniczymi są potomkowie tureckich Kipczaków, którzy przybyli w te okolice w średniowieczu, uciekając z wybrzeża Morza Kaspijskiego przed Mongołami. Chcąc zapewnić sobie odpowiednią obronę, na przełomie XIII i XIV wieku wznieśli również zamek górujący nad okolicą dzięki ulokowaniu go na stromej skale. W czasie XVIII-wiecznego powstania został on poważnie uszkodzony i od tego czasu stanowi malowniczą ruinę.
