Nauka języka polskiego nawet dla nas samych jako dla Polaków nie jest wcale nauką łatwą. Zaczynamy od bardzo prostych kwestii – już w przedszkolu uczymy się pisać literek oraz rozpoznawać pierwsze słówka czytane. Uczymy się co to jest fonetyka, a także czym jest gramatyka, gdyż są to zagadnienia związane nierozerwalnie z tym, co będziemy przyswajać w następnych latach. Fonetyka jest nam niewątpliwie potrzebna do tego, aby nauczyć się alfabetu. Dowiadujemy się też, czym się różnią spółgłoski i samogłoski, czym są sylaby i jak poprawnie literować. Z czasem dowiadujemy się także, co to jest rzeczownik, co to jest czasownik, czym jest przymiotnik, a czym przysłówek, gdzie należy wstawiać zaimki, a gdzie powinny się znajdować przyimki. Ważna jest także wiedza na temat odmiany przez przypadki, znajomość trybów, odmian w czasach przeszłym, przyszłym i teraźniejszym. Ta wiedza może być przydatna także pod kątem nauki obcych języków w przyszłości. Polski język bywa zdradliwy zwłaszcza ze względu na przypadki, jednak z drugiej strony niewielka liczba czasów jest zdecydowanym plusem w porównaniu z językiem angielski, który czasów ma okołu dwunastu. Jednak to sprawia, że nauka czasu perfect dla nas, którzy tego czasu nie stosują, jest niezwykle trudna. Na lekcjach języka polskiego w szkole średniej poznajemy z kolei środki stylistyczne powszechnie stosowane. Ważne jest, aby samemu umieć stosować epitety i porównania, metafory, czy alegorie. Porównywanie obecnego języka z językiem staropolskim też może sprawiać frajdę.
